میرنیوز
به گزارش خبرگزاری مهر، جام جم نوشت: زاگرس هنوز میسوزد، نیروهای امدادی هنوز آسیب میبینند و بالگردهای اطفای حریق هنوز دیر میرسند، این چرخهای نابودگر است که به زوال محیط زیست کشور ختم میشود، چرخهای که هرسال با افزایش دمای کشور میتوان شاهد آن بود، تنها تفاوت در این میان تعداد حوادث آتشسوزی در طول سال است. هرسال آتش بیشتر به دامان زاگرس میافتد، هرسال بلوطهای بیشتری میسوزد و هرسال تصمیمهای اشتباه بیشتری زوال زاگرس را نزدیک میکند.
زاگرس قربانی تصمیمهای اشتباه است؛ تصمیمهایی که مدیران زاگرسندیده برای حفظ و نجات آن میگیرند، تصمیمهایی که تیشه به ریشه بلوطها میزند و شرایط را برای رقم خوردن حوادثی مثل جهنم خائیز مهیا میکند.
متهمان ردیف اول آتشسوزی خائیز دو دامدار هستند. آنها به دلیل اختلاف ملکی، اراضی مورد اختلاف را آتش زدهاند؛ اقدامی که تاکنون به نابودی ۴۰ هکتار جنگل ختم شده است.
این بار اولی نیست که اختلاف دو دامدار آتش به پا کرده است. میلیونها دام (بیش از ۵۰ درصد دام کشور) در جنگلهای زاگرس وجود دارد و تکرار چنین رفتاری از دامداران بعید نیست. اما دامدران فقط به شکل مستقیم جنگل را آتش نمیزنند، آنها با چرای دام نیز به نوعی دیگر زمینه را برای آتشسوزی فراهم میکنند.
دامداران با چرای دام به تنک شدن جنگلهای زاگرس دامن میزنند. دام مازاد نهالهای جوان را میبلعد و فرصت ترمیم را از زاگرس میگیرد.
در کنار دامداران، کشاورزان نیز برای تخریب زاگرس بایکدیگر رقابت میکنند. کم نیستند کشاورزانی که جنگل را آتش میزنند تا زمین بیشتری برای کشت گندم پیدا کنند؛ زراعتی که حدود یک میلیون هکتار وسعت دارد و ریشههایش کمکم به قلب زاگرس نیز میرسد.
مدیران در چند سال اخیر بهجای حفظ جنگل توسعه کشت در اراضی شیبدار را در اولویت قرار دادهاند تا آنجا که دوسال پیش وزیر وقت جهاد کشاورزی برخلاف هشدار فعالان محیط زیست نسق زراعی اراضی زیرآشکوب زاگرس را به رسمیت شناخت.
توسعه کشاورزی در دلجنگلهای زاگرس، چرای دام مازاد و تغییر اقلیم دست به دست هم دادهاند و به بیابانی شدن زاگرس سرعت بخشیدهاند.
به همین دلیل جنگلهای زاگرس این روزها تنکتر ازگذشته شده و همین فرصت رویش را به علفهای مرتعی داده است؛ علفهایی که با خشک شدن حکم انبار باروت را برای زاگرس پیدا میکند.
بنابراین جنگلها قربانی کشاورزی و دامداری هستند و سازمان جنگلها باید مانع آن شود، اما نباید از آنها انتظاری داشت. به قول معروف چاقو دستهاش را نمیبرد. شاید مدیران سازمان جنگلها قادر نیستند از مدیران بالادستی خود در وزارت جهاد کشاورزی انتقاد کنند. به همین دلیل سازمانی که متولی ۸۰ درصد اراضی کشور به عنوان منابع طبیعی است، ناچار دست روی دست میگذارد تا توسعه ناپایدار منابع طبیعی را به کام مرگ بکشد. به همین خاطر میتوان گفت سازمان جنگلها و بالاتر از آن وزارت جهاد کشاورزی با آتشی که به جان جنگلهای زاگرس افتاده، همدست است.
سازمانجنگلها نمیتواند برای حفظ جنگلهای کشور آن طور که باید قدمی بردارد، چون این سازمان در جای درستی قرار ندارد. مدیران این سازمان باید از مدیران بالادستی خود بخواهند اولویتشان حفظ جنگل باشد، چراکه اولویت آنها کشاورزی و دامداری است؛ دو عاملی که مثل بختک در زاگرس به جان جنگل افتادهاست.
بنابراین نباید تعجب کرد چرا بالگردها همیشه برای اطفای حریق دیر میرسند. نباید تعجب کرد چرا برخی کشاورزان ناآگاه درختان بلوط را آتش میزنند. نباید تعجب کرد چرا ویلاهای غیرقانونی در دل جنگل تخریب نمیشود، وقتی سازمان جنگلها حواسش نیست.
منبع : خبرگزاری مهر
اقدامی زیبا از بانوان روستای انصارالامام همدان در حمایت از مقاومت
معصومه؛ دوست علم و جهاد و شهادت، مثل امیاسر!
پای کودکان فلسطین در رکاب دوچرخه محمد
صف طلا در بازار خیابان جهاد
شوخیهای موشکی!
اهدای زیورآلات توسط بانوان ایران برای جنگ با اسرائیل
اهدای زیورآلات بانوان ایرانی برای جنگ با اسرائیل
معامله با حسین اینبار با جمع آوری زباله از زیر پای زائرانش
خادمی که در کربلا مرگ خود را پیش بینی کرده بود
موکبداری عاشقانه شهربابکیها در عمارت ماری خانم فرانسوی
توصیههای طب ایرانی برای پیادهروی اربعین
یک دست پیراهن خونین؛ یک دست به ستون عرش
عکسی که هیچوقت نگرفتیم...
مغازهای که هر سال موکب میشود/ ما هنوز، یک ذره هم عاشق نیستیم!
مردم کانادا امکان مشاهده این صفحه را ندارند/ فیلترینگ، به وسعت دو نیمکره!
دلتنگها یکدیگر را پیدا میکنند/ کربلاییشدن بدون نیت قبلی!
خوشرویی، چاشنی میزبانی است/ از تأخیر در صدور ویزای عراق تا کمبود اتوبوس در مرز دوغارون
دشمن آتش و تبر/ «من، حبیبالله؛ حبیب خدا و جنگل هستم!»
گرداب روانشناسی زرد در «اینستاگرام»/ تن به هر چالشی ندهید!
چهل سال همسایگی با زندان و زندانی و زندانبان/ پارک و هتل نمیخواهیم؛ درختها را آب بدهید!
«باز هم دوست و دشمن را شوکه خواهیم کرد»/ جای خالی اهالی قلم و هنر در حماسههای نظامی
«باز هم دوست و دشمن را شوکه خواهیم کرد»/ جای خالی اهالی قلم و هنر در حماسههای نظامی!
ماجرای شلغمهای یک نماینده در توئیتر
سرنوشت عاشورایی دخترک ۱۱ماهه در روستایی مرزی/ «نارگل روی دستهایم در مسیر شهر جان داد!»
سرنوشت عاشورایی دخترک ۱۱ ماهه در روستایی مرزی/ «نارگل روی دستهایم در مسیر شهر جان داد!»
سرنوشت دخترک ۱۱ماهه در روستای مرزی/ «نارگل روی دستهایم جان داد!»
دو هزار بیلبورد متحرک عاشورایی در شهر/ ۱۲ سال خطنویسی روی خط عاشقی!
وامهای راحتالحلقوم و ضمانتهای ضربدری!
عاقبت بخیری یک پمپ بنزین!
تماشای گذر عمر در سایه ایستگاه صلواتی/ چای همان چای و بیرق همان بیرق!