میرنیوز
به گزارش خبرگزاری مهر، کیوان ابراهیمی دانشجوی ایرانی مقیم آمریکا نوشت: امروز بعد از ظهر که حملهها شروع شد، مباحث مختلفی در بین دوستان ایرانی (مذهبی) مطرح شد. از جمله اینکه ما چکار میتوانیم بکنیم؟ دعا کنیم؟ با فعالان ضد جنگ همراه و هماهنگ باشیم؟ تجمع بگذاریم؟ به نمایندگان کنگره فشار بیاوریم؟ با مردم عادی حرف بزنیم و روشنشون کنیم؟ بهشون چی بگیم؟
یکی از دوستان در مورد اتفاقی که افتاد نوشت:
«جدای از برکات متعدد داخلی، اتفاقی که افتاده و ساعتها میشه در موردش حرف زد، تو حوزهی خارجی به نظرم کماهمیتترین بخش حملهی ایران همین دو دو تا چارتای ماجراست که مثلاً اونا چند تا زدن ما چند تا زدیم...
به نظرم این اقتداری که امشب ایران از خودش نشان داد تو تمام جریان مقاومت تزریق میشه و انگیزه و قدرت آنها رو چند برابر میکند. اصلاً به فرض که ایران آمریکا رو بندازه بیرون، بعدش چی؟ ۵ سال نه ۱۰ سال دیگر دوباره برمیگردند! عراقیها خودشان باید احساس قدرت و نیاز بکنند و خودشان اخراجشان کنند. انشاءالله این اتفاق هم خواهد افتاد. هم عراق و هم فلسطین.
در مورد نگاه مردم دنیا اگر کسی بدونه حاج قاسم کیه که هیچی، اگر هم ندونه (که اکثراً نمیدونن) میگه ایران اولین کشور تو تاریخ (بعد جنگ جهانی دوم) بود که آمریکا رو رسماً زد! جوابش رو داد! الآن حتی مخالفین ایران هم با ترس و احترام بیشتری از ما متنفرند.
در ادامه این مطلب که در کانال تلگرامی «کیوان این یو اس» منتشر شده آمده: از طرفی مستضعفین دنیا هم میبینند که خب پس میشه آمریکا رو زد! چون تابو و قبح و ترس از آمریکا ریخت! لذا از امشب یارگیری جریان مقاومت شروع شد تازه!
در مورد احترامی که سیاستمداران تو دستگاه قدرت برای ایران قائل میشن هم دیگر نگم! آمریکا امشب تصمیم نگرفت که حمله نکند، دیروز هم تصمیم نگرفت. آمریکا شنبه تو اهواز رو پل واسه دههها بیخیال حمله به ایران شد انشاءالله.»
منبع : خبرگزاری مهر
مغازهای که هر سال موکب میشود/ ما هنوز، یک ذره هم عاشق نیستیم!
مردم کانادا امکان مشاهده این صفحه را ندارند/ فیلترینگ، به وسعت دو نیمکره!
دلتنگها یکدیگر را پیدا میکنند/ کربلاییشدن بدون نیت قبلی!
خوشرویی، چاشنی میزبانی است/ از تأخیر در صدور ویزای عراق تا کمبود اتوبوس در مرز دوغارون
دشمن آتش و تبر/ «من، حبیبالله؛ حبیب خدا و جنگل هستم!»
گرداب روانشناسی زرد در «اینستاگرام»/ تن به هر چالشی ندهید!
چهل سال همسایگی با زندان و زندانی و زندانبان/ پارک و هتل نمیخواهیم؛ درختها را آب بدهید!
«باز هم دوست و دشمن را شوکه خواهیم کرد»/ جای خالی اهالی قلم و هنر در حماسههای نظامی
«باز هم دوست و دشمن را شوکه خواهیم کرد»/ جای خالی اهالی قلم و هنر در حماسههای نظامی!
ماجرای شلغمهای یک نماینده در توئیتر
سرنوشت عاشورایی دخترک ۱۱ماهه در روستایی مرزی/ «نارگل روی دستهایم در مسیر شهر جان داد!»
سرنوشت عاشورایی دخترک ۱۱ ماهه در روستایی مرزی/ «نارگل روی دستهایم در مسیر شهر جان داد!»
سرنوشت دخترک ۱۱ماهه در روستای مرزی/ «نارگل روی دستهایم جان داد!»
دو هزار بیلبورد متحرک عاشورایی در شهر/ ۱۲ سال خطنویسی روی خط عاشقی!
وامهای راحتالحلقوم و ضمانتهای ضربدری!
عاقبت بخیری یک پمپ بنزین!
تماشای گذر عمر در سایه ایستگاه صلواتی/ چای همان چای و بیرق همان بیرق!
بازندگان کنکور!
جایی برای درمان درد دیدن!/ چشمها؛ قدردان دستهای روشناییبخش
چگونه دختران دهههشتادی محله بانی برگزاری یک مراسم ازدواج شدند؟
جهانشهر علوی/ غم و شادی شیعیان به هم گره خورده است
فعلا حرف خواب و خوراک نباشد؛ بعد از مراسم همه سِرُم میزنیم!
«چند قطره باران» بر گونه آرزوهای کوچک/ پیتزای مهربانی بدون عکس!
«سر بر دامن ماه»؛ روایتی از زندگی تنها همسر امام هادی (ع)
«سر بر دامن ماه»؛ روایتی مدرن از زندگی تنها همسر امام هادی (ع)
کارت شما مسدود است!/ زخم رفتارهای سلیقهای با مهاجران
عروسی که صبح ازدواجش دوید/ میگفتند قدت کوتاه است، برو یک رشته دیگر!
عکاسان خبری، دشمن کسی نیستند!/ ثبت تاریخ از دل آتش تا قلب کرونا
غنیسازی با خلوص بالا برای رفع تحریم است/همچنان با آژانس بینالمللی انرژی تعامل داریم
چرا راه آهن رشت - آستارا کلیدیترین پروژه ریلی کشور است؟