میرنیوز
خبرگزاری مهر؛ گروه مجله - جواد شیخ الاسلامی: موضوع فلسطین و اشغال آن توسط رژیم اشغالگر قدس موضوعی انسانی و جهانی است که محدود به مرز و دین و مذهب نمیشود. موجهای حمایت از فلسطین و مردم آن اگرچه همیشه با سکوت و سانسور رسانههای جهانی همراه بوده، اما همیشه در مهمترین رویدادهای فرهنگی و نیز ورزشی جهان خود را نشان داده و نبض انسانیت را به حرکت درآورده است. در این میان نقش ستارههای ورزشی و بازیکنان مطرح فوتبال دنیا از گوشههای زیبای این ورزش مهیج است که نشان میدهد برای ستاره شدن تنها به گل زدن نیاز نیست بلکه میتوان با نشان دادن روح اخلاق و انسانیت در بالاترین ردههای ورزشی خود را ستاره کرد. در همه این سالها بازیکنان فراوانی نظیر رونالدو، مارادونا، محمد صلاح، سادیو مانه، پول پوگبا، لوئیس خیمنز، ژاوی هرناندز، فرانک ریبری، بوفون، اشرف حکیمی و بسیاری دیگر بودهاند که حمایت خودشان از مردم فلسطین را اعلام کردهاند و علیه رژیم اشغالگر صهیونیستی دست به اعتراض زدهاند.
در تازهترین اتفاق فوتبالی که فلسطین را به متن اخبار ورزشی و سیاسی جهان آورده است بازیکنان و مربی تیم ملی الجزایر پس از قهرمانی حمایت خودشان را از فلسطین اعلام کردند.
تقدیم قهرمانی اولین مسابقات جام ملتهای عربی به مردم فلسطین
این فینال که در خاتمه اولین مسابقات جام ملتهای عربی ۲۰۲۱ برگزار میشد، شنبه شب در ورزشگاه البیت شهر دوحه، بین تیمهای تونس و الجزایر برگزار شد که الجزایر توانست با نتیجه ۲ بر صفر موفق به پیروزی شود. به دنبال قهرمانی تیم ملی فوتبال الجزایر در این مسابقات، «مجید بوقره» مربی تیم ملی الجزایر جام قهرمانی این مسابقات را به مردم فلسطین و نوار غزه تقدیم کرد.
از نکات جالب توجه درباره دیدار فینال بین تونس و الجزایر این بود که هوادران ۲ تیم در حالی که در طول بازی پرچم فلسطین را به اهتزاز درآورده بودند بارها شعارهایی در حمایت از فلسطین سر دادند. روی سکوها بنرهایی بود که روی آن نوشته شده بود «این قهرمانی تقدیم به برادران و خواهران فلسطینیمان». جالب اینکه جشن قهرمانی تیم ملی الجزایر به کشور فرانسه هم رسید و الجزایریها در خیابانهای پاریس، مارسی و لئون قهرمانی تیم ملی کشورشان را جشن گرفتند و با پرچمهای فلسطین به جشن و شادی پرداختند.
البته این اولین بار نبود که تیم ملی الجزایر و بازیکنان آن در ردههای ملی و باشگاهی از فلسطین حمایت کردهاند. بازیکنان تیم ملی فوتبال الجزایر در همین مسابقات پیش از رسیدن به مسابقه فینال و پس از برتری مقابل مغرب و مراکش، به حمایت از ملت مظلوم فلسطین پرداختند و با پرچم کشور فلسطین به جشن و پایکوبی پرداختند. ناگفته نماند الجزایر تنها تیمی نبود که در طول این مسابقات از مردم فلسطین حمایت میکرد، بلکه دیگر تیمها مانند تونس حمایت خود را از مردم فلسطین نشان دادند.
اهدای جایزه ۹ میلیون دلاری فیفا به مردم غزه
کشور الجزایر که خود درد و رنج اشغالگری را سالها به خود دیده است، به خوبی با اشغال و اشغالگری آشناست. به همین دلیل عجیب نیست که مردم این کشور و بازیکنان الجزایری همیشه در صف اول حمایت از فلسطین و مخالفت با اسرائیل بودهاند. بازیکنان تیم ملی الجزایر همچنین پس از نمایش فوقالعادهای که در جام جهانی ۲۰۱۴ از خود به جا گذاشتند، تمام پاداش ۹ میلیون یورویی فیفا را به مردم غزه اهدا کردند. اسلام سلیمانی بازیکن تیم ملی الجزایر پس از اهدای این مبلغ به مردم غزه در این باره گفته بود: فلسطینیان بیش از ما به این پول احتیاج دارند.
تشکر بازیکن تیم ملی الجزایر از کریس رونالدو به خاطر حمایت از فلسطین
سفیان فغولی دیگر بازیکن تیم ملی الجزایر بعد از اهدای این مبلغ در یکی از پستهای فراوانی که در حمایت از فلسطین ارسال کرده است از کریس رونالدو بازیکن تیم ملی پرتغال تشکر کرد و نوشت: «کریس، دوست عزیزم! از تو تشکر میکنم که از مردم فلسطین حمایت کردی. این کار تو سرمشق بزرگی برای دیگران است».
ورود به زمین بازی با چفیههایی منقش به پرچم فلسطین
همچنین بازیکنان تیم ملی فوتبال الجزایر در راستای آمادهسازی خود برای حضور در رقابتهای مقدماتی جام جهانی، پیش از دیدار دوستانهای که در آن به مصاف تیم ملی موریتانی رفته بود، در هنگام گرم کردن با چفیههایی به رنگ پرچم فلسطین در حمایت از مردم فلسطین وارد زمین بازی شدند.
حمایت ریاض محرز از مردم فلسطین پس از قهرمانی در لیگ برتر انگلیس
پیش از این نیز ریاض محرز ستاره مسلمان و الجزایری تیم منچسترسیتی در جشن قهرمانی لیگ برتر انگلیس پرچم فسلطین را در ورزشگاه اتحاد به اهتزاز درآورده بود. او همچنین از شبکههای اجتماعی برای حمایت از مردم ستمدیده فلسطین در برابر تجاوزهای صهیونیستها به سرزمینهای اشغالی استفاده کرد. او با انتشار پرچم کشور فسلطین و استفاده از هشتگهای «فلسطین» و «شیخ جراح را نجات دهید» به حمایت از این مردم مظلوم پرداخت.
فلسطین همچنان در روح، روان و تاروپود ملتهای عرب
عباس خامهیار، رایزن فرهنگی ایران در لبنان در یادداشتی با عنوان «جام ملتهای عرب، نگاهی از زاویهای دیگر» درباره جو این مسابقات و حمایت کشورهای مختلف عرب از فلسطین نوشته است: «قطریها با ٣٠٠ هزار جمعیت بومی و به کارگیری ۲.۵ میلیون خارجی مقیم، توانستند دهمین دوره این مسابقات را پس از توقف اجباری ۹ ساله به خاطر اختلافات و منازعات اعراب با یکدیگر با موفقیتی تمام به پایان برسانند تا پیشاپیش، توانایی، شایستگی و لیاقت مدیریت میزبانی جام جهانی ٢٠٢٢ را که در دیماه و آذرماه ۱۴۰۱ برگزار میشود و شماره معکوس آن از هماکنون آغاز شده است، ثابت و از هر لحاظ نگرانیهای جهان ورزش را برطرف کنند و همگان را به برگزاری یک جام جهانی موفق، خوشبین سازند.
البته تحلیل این مقوله به عهده صاحبنظران و کارشناسان ورزش است و اینجانب نه ادعا و نه شایستگی ورود به چنین مقولهای را دارم، اما قصد دارم از زاویهای دیگر به این رویداد بزرگ ورزشی نیمنگاهی داشته باشم.
بیشک اقدامات هوشمندانه قطریها و تلاش آنان در بازسازی وحدت عربی و ایجاد یک نوع همگرایی در جهان عربی که امروزه جز نام، چیز دیگری از آن باقی نمانده قابل توجه است و قطریها به زیبایی توانستند در ابعاد فرهنگی و هنری و معرفی سنتها و رسوم و نواختن سرود یکایک کشورهای عربی و تلفیق آن در سرودی واحد در مراسم افتتاحیه با حضور شگفتانگیز بیش از ٦٠ هزار تماشاگر متجلی سازند.
دعوت بیسابقه، منحصر به فرد و مبتکرانه ۴۰ اندیشمند فکری و علمی عرب مقیم غرب و درخشش چهره یکایک آنان در آسمان استادیوم، معنا و مفهوم خاصی داشت. حتی از حضور شخصیت نمادین بسیاری از فرهنگها، یعنی ملأ نصرالدین و الاغ جنجالیاش که او را «جُحا» مینامند، دریغ نشد تا بدین وسیله با طرح پرسشی طنزگونه و کنایهآمیز از زبان او درباره روزگارِ ناخوشایند امروز اعراب، آنان را نسبت به احوالشان هشدار دهند.
پرسش مهمتر اما در این رابطه است که صرف نظر از دستاوردهای مهم میزبان، برنده اصلی و واقعی این رویداد بزرگ ورزشی کیست؟ و ابعاد آن چیست؟
پاسخ به این پرسش با توجه به تحولات امروز منطقه و تبلیغات گسترده ضد ملتها و جریانهای مقاومتی و اقدامات شرمآور سازشکارانه با مرور اتفاقات حاصله در خلال سه هفته مسابقات، دشوار نیست و در نتیجه میتوان با قاطعیت بر ادعای افکار عمومی مبنی بر اینکه پیروز و برنده اصلی و واقعی و حتی بدون منازع جام عرب دوحه، بدون هیچ شک و تردیدی «قدس» و «فلسطین» است، صحه گذاشت.
اینکه پرچم فلسطین در گوشهگوشه ورزشگاهها برافراشته شود و اینکه بازیکنان تیمها، خودجوش و در هر برد و باختی در کنار پرچم کشورشان، پرچم فلسطین را بر میافراشتند و چفیههای فلسطینی را بر گردن خود میآویختند، اینکه بسیاری از تماشاچیان پس از هر مسابقه، نتیجه بازی را مهم ندانند و اینکه فلسطین را برنده مسابقه بدانند، اینکه فلسطینیان، همه تیمهای عربی شرکتکننده را نماینده و تیم خود بدانند و برد هریک از آنان را برد خود بدانند و برایش شادی کنند، اینکه انبوه تماشاچیان از هر کیش و قومیت و ملیتی، هنگام تشویق تیم کشورشان نام فلسطین را رسا فریاد زنند و سرود طنینانداز قدس را سر دهند و درودهایشان را نثار شهدای این سرزمین کنند و اینکه هر گلی که منجر به برافراشتن پرچم فلسطین در میدان بازی شود، به مثابه بُردی بزرگ برای خود قلمداد کنند و بالاخره اینکه الجزایر قهرمان و تونس نایب قهرمان جام قطر هر دو، پیروزی خود را به ملت فلسطین اهدا کنند، بیانگر این است که فلسطین همچنان در روح، روان و تاروپود ملتهای عرب جا دارد و هیچ قدرتی تاکنون توانایی مقابله با آن را نداشته است».
انتقادی که به مهدویکیا وارد بود!
در کنار همه واکنشهای خوبی که نسبت به حمایت تیم ملی الجزایر از فلسطین در فضای مجازی ابراز شد، به بازیکن سابق تیم ملی و مربی تیم ملی امید، یعنی مهدی مهدویکیا نیز انتقادات زیادی وارد شده است. مهدویکیا که در حاشیه برگزاری جام ملتهای عرب به عنوان عضو افتخاری و میهمان تیم منتخب جهان در مقابل اساطیر فوتبال عرب قرار گرفته بود، با پوشیدن لباسی که پرچم رژیم صهیونیستی روی آن نقش بسته بود در معرض انتقادات زیادی قرار گرفته است. این در حالی است که تعدادی از بازیکنان عرب حاضر در این مسابقه، پرچم اسرائیل روی پیراهن را خط خطی کردند و بعد این لباس را پوشیدند، از بازیکن و مربی تیم ملی امید انتظار میرفت حساسیت بیشتری روی حضور خود در این دیدار دوستانه داشته باشد، به خصوص که هدایت تیم ستارگان جهان در این دیدار را آورام گرانت مربی سابق تیم ملی فوتبال اسرائیل بر عهده داشته است. جالب اینکه سه بازیکن تیم ملی الجزایر بعد از دیدن پرم اسرائیل روی پیرهن تیم ستارگان جهان از بازی کردن امتناع کردند و بازی را از روی سکوهای ورزشگاه به نظاره نشستند.
منبع : خبرگزاری مهر
اقدامی زیبا از بانوان روستای انصارالامام همدان در حمایت از مقاومت
معصومه؛ دوست علم و جهاد و شهادت، مثل امیاسر!
پای کودکان فلسطین در رکاب دوچرخه محمد
صف طلا در بازار خیابان جهاد
شوخیهای موشکی!
اهدای زیورآلات توسط بانوان ایران برای جنگ با اسرائیل
اهدای زیورآلات بانوان ایرانی برای جنگ با اسرائیل
معامله با حسین اینبار با جمع آوری زباله از زیر پای زائرانش
خادمی که در کربلا مرگ خود را پیش بینی کرده بود
موکبداری عاشقانه شهربابکیها در عمارت ماری خانم فرانسوی
توصیههای طب ایرانی برای پیادهروی اربعین
یک دست پیراهن خونین؛ یک دست به ستون عرش
عکسی که هیچوقت نگرفتیم...
مغازهای که هر سال موکب میشود/ ما هنوز، یک ذره هم عاشق نیستیم!
مردم کانادا امکان مشاهده این صفحه را ندارند/ فیلترینگ، به وسعت دو نیمکره!
دلتنگها یکدیگر را پیدا میکنند/ کربلاییشدن بدون نیت قبلی!
خوشرویی، چاشنی میزبانی است/ از تأخیر در صدور ویزای عراق تا کمبود اتوبوس در مرز دوغارون
دشمن آتش و تبر/ «من، حبیبالله؛ حبیب خدا و جنگل هستم!»
گرداب روانشناسی زرد در «اینستاگرام»/ تن به هر چالشی ندهید!
چهل سال همسایگی با زندان و زندانی و زندانبان/ پارک و هتل نمیخواهیم؛ درختها را آب بدهید!
«باز هم دوست و دشمن را شوکه خواهیم کرد»/ جای خالی اهالی قلم و هنر در حماسههای نظامی
«باز هم دوست و دشمن را شوکه خواهیم کرد»/ جای خالی اهالی قلم و هنر در حماسههای نظامی!
ماجرای شلغمهای یک نماینده در توئیتر
سرنوشت عاشورایی دخترک ۱۱ماهه در روستایی مرزی/ «نارگل روی دستهایم در مسیر شهر جان داد!»
سرنوشت عاشورایی دخترک ۱۱ ماهه در روستایی مرزی/ «نارگل روی دستهایم در مسیر شهر جان داد!»
سرنوشت دخترک ۱۱ماهه در روستای مرزی/ «نارگل روی دستهایم جان داد!»
دو هزار بیلبورد متحرک عاشورایی در شهر/ ۱۲ سال خطنویسی روی خط عاشقی!
وامهای راحتالحلقوم و ضمانتهای ضربدری!
عاقبت بخیری یک پمپ بنزین!
تماشای گذر عمر در سایه ایستگاه صلواتی/ چای همان چای و بیرق همان بیرق!