میرنیوز
حامد حدادی: با درد و مسکن بازی کردم/ همچنان همراه تیم ملی هستم
2021-07-31T08:02:53+04:30
به گزارش خبرگزاری مهر و به نقل و روابط عمومی فدراسیون بسکتبال، حامد حدادی پس از پایان دیدار تیم های ملی بسکتبال ایران و فرانسه که با برتری فرانسوی ها همراه شد، گفت: امروز مقابل فرانسه خیلی بهتر از دیدار با آمریکا بازی کردیم، من همیشه گفتم ما هر چند سال یکبار شانس بازی با تیم‌های بزرگ را داریم و باید از این فرصت‌ها بهترین استفاده را کنیم.
وی ادامه داد: به خاطر مصدومیتی که داشتم امروز نمی‌خواستم بازی کنم اما با خوردن مسکن تمام تلاشم را کردم. بعضی صحنه‌ها به خاطر دردی که داشتم عقب می‌ماندم اما بچه‌ها سعی کردند به من کمک کنند.
حدادی در خصوص بلاک شات روی دست رودی گوبرت خاطرنشان کرد: در آن صحنه گوبرت بین لاین‌آپ و دانک دو دل بود، می‌خواست دانک کند اما دید من آنجا هستم و برای لاین‌آم اقدام کرد و من رسیدم، اگر برای دانک اقدام می‌کرد من نمی‌رسیدم. او بازیکن بااحترامی است و جزو ۵ مدافع برتر NBA است. در کل فرانسه تیم خوبی دارد و بسیار خوب بازی می‌کردند.
ستاره تیم ملی بسکتبال ایران ادامه داد: من فعلا قصد خداحافطی از تیم ملی را ندارم اما سعی می‌کنم کم‌تر باشم و فقط برای بازی‌های مهم حضور پیدا کنم. دوست دارم تا وقتی که می‌توانم امتیازآور باشم، تیم ملی را کمک کنم. همه می‌گویند که سن من بالا رفته اما بازیکنانی هستند در کشورهای مختلف که تا ۴۰ سالگی بازی می‌کنند.
حدادی تاکید کرد: به دلیل آسیبی که دارم باید بیشتر به بدنم برسم تا بتوانم بیشتر بازی کنم. من بیش از اندازه از بدنم استفاده کردم به همین خاطر این آسیب‌ها وجود دارد.
منبع : خبرگزاری مهر
کلمات کلیدی : میرنیوز حامد حدادی تیم ملی بسکتبال المپیک 2020 توکیو
اشتراک گذاری :
آخرین اخبار مجازی
اقدامی زیبا از بانوان روستای انصارالامام همدان در حمایت از مقاومت
معصومه؛ دوست علم و جهاد و شهادت، مثل ام‌یاسر!
پای کودکان فلسطین در رکاب دوچرخه محمد
صف طلا در بازار خیابان جهاد
شوخی‌های موشکی!
اهدای زیورآلات توسط بانوان ایران برای جنگ با اسرائیل
اهدای زیورآلات بانوان ایرانی برای جنگ با اسرائیل
معامله با حسین اینبار با جمع آوری زباله از زیر پای زائرانش
خادمی که در کربلا مرگ خود را پیش بینی کرده بود
موکب‌داری عاشقانه شهربابکی‌ها در عمارت ماری خانم فرانسوی
توصیه‌های طب ایرانی برای پیاده‌روی اربعین
یک دست پیراهن خونین؛ یک دست به ستون عرش
عکسی که هیچ‌وقت نگرفتیم...
مغازه‌ای که هر سال موکب می‌شود/ ما هنوز، یک ذره هم عاشق نیستیم!
مردم کانادا امکان مشاهده این صفحه را ندارند/ فیلترینگ، به وسعت دو نیم‌کره!
دلتنگ‌ها یکدیگر را پیدا می‌کنند/ کربلایی‌شدن بدون نیت قبلی!
خوش‌رویی، چاشنی میزبانی است/ از تأخیر در صدور ویزای عراق تا کمبود اتوبوس در مرز دوغارون
دشمن آتش و تبر/ «من، حبیب‌الله؛ حبیب خدا و جنگل هستم!»
گرداب روانشناسی زرد در «اینستاگرام»/ تن به هر چالشی ندهید!
چهل سال همسایگی با زندان و زندانی و زندان‌بان/ پارک و هتل نمی‌خواهیم؛ درخت‌ها را آب بدهید!
«باز هم دوست و دشمن را شوکه خواهیم کرد»/ جای خالی اهالی قلم و هنر در حماسه‌های نظامی
«باز هم دوست و دشمن را شوکه خواهیم کرد»/ جای خالی اهالی قلم و هنر در حماسه‌های نظامی!
ماجرای شلغم‌های یک نماینده در توئیتر
سرنوشت عاشورایی دخترک ۱۱ماهه در روستایی مرزی/ «نارگل روی دست‌هایم در مسیر شهر جان داد!»
سرنوشت عاشورایی دخترک ۱۱ ماهه در روستایی مرزی/ «نارگل روی دست‌هایم در مسیر شهر جان داد!»
سرنوشت دخترک ۱۱ماهه در روستای مرزی/ «نارگل روی دست‌هایم جان داد!»
دو هزار بیلبورد متحرک عاشورایی در شهر/ ۱۲ سال خط‌نویسی روی خط عاشقی!
وام‌های راحت‌الحلقوم و ضمانت‌های ضربدری!
عاقبت بخیری یک پمپ بنزین!
تماشای گذر عمر در سایه ایستگاه صلواتی/ چای همان چای و بیرق همان بیرق!
