میرنیوز
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امام حسن (ع) فرمودهاند: «هیچ یک از ما معصومین نیست مگر اینکه مسموم شده باشد یا مقتول.» با این وجود در مورد رسول گرامی اسلام صلیالله علیه و آله عنوان «رحلت به مرگ طبیعی» به کار میرود. این در شرایطی است که در تاریخ و منابع شیعه و اهل سنت به مطالبی برخورد میکنیم که تصریح میکنند به پیامبر اکرم صلیالله علیه و آله سم داده شد؛ یا در آخرین لحظات زندگی ایشان و یا در جریان جنگ خیبر.
در هر حال پیغمبر اسلام صلیالله علیه و آله در سن 63 سالگی از دنیا رفتند، در حالی که هنوز جوان بودند و برای تبلیغ اسلام وقت داشتند. اما گویا در تاریخ بنا بوده که ثبت کنند ایشان به مرگ طبیعی از دنیا رفته است!
خبرگزاری تسنیم در گفتگو با حجتالاسلام رضا صدر به بررسی موضوع شهادت یا رحلت نبی مکرم اسلام پرداخته است. آن طور که این کارشناس دینی شرح میدهد، از نظر شیعیان و اهل سنت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مسموم شده و از دنیا رفته است. در کتاب المستدرک علی الصحیحین از حاکم نیشابوری ثبت شده است: «به خدا قسم رسول خدا مسموم شد و از دنیا رفت.» همچنین در کتاب دیگری از عبدالله ابن مسعود نوشته شده: «اگر 9 مرتبه قسم بخورم که پیغمبر اکرم کشته شده برای من محبوبتر است از اینکه یک بار قسم بخورم که آن حضرت کشته نشده است.» او اعتقاد دارد که رسول خدا صلی الله علیه و آله مسموم و کشته شد. این مطلب نشان میدهد که در منابع اهل سنت هم مسموم شدن حضرت قطعی است. در کتابهای شیعه هم به عنوان مثال شیخ مفید در کتاب المقنعه نوشته است: «پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روز دوشنبه در حالی که مسموم شده بود، از دنیا رفت.» همچنین در کتاب تحریر الاحکام شیخ طوسی هم عنوان شده: «رسول خدا در حالی که مسموم شده بود روز دوشنبه در مدینه از دنیا رفت.» از سوی دیگر علامه حلی هم این مسئله را تأیید میکند.
نظر علمای شیعه و اهل سنت درباره رحلت یا شهادت پیامبر(ص)
کیفیت دقیق رحلت یا شهادت پیغمبر اکرم صلیالله علیه و آله به چه صورت بوده است؟ در این مورد در میانه شیعیان و اهل سنت چه تفاوت دیدگاههایی وجود دارد؟ به هر حال هنوز هم مشاهده میکنیم در سطح اطلاعات عمومی در مورد کیفیت رحلت رسول خدا اطلاعات مشخصی وجود ندارد؛ یعنی در مورد تولد و بقیه مراحل زندگی آن حضرت به وضوح بیشتری وجود دارد تا وفات ایشان. دلیل این موضوع چیست؟
آن طور که در کتابها و منابع ثبت شده و در میان مردم مشهور است، موضوع رحلت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله است. اما اگر بخواهیم این موضوع را به طور دقیقتری بررسی کنیم، در مورد نوع رحلت آن حضرت اختلافاتی وجود دارد.
از نظر شیعیان و اهل سنت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مسموم شده و از دنیا رفته است. در تاریخ نمونههایی از روایتهای شیعیان و اهل سنت وجود دارد که عنوان کردند آن حضرت مسموم شده و از دنیا رفتند. به عنوان مثال در کتاب المستدرک علی الصحیحین از حاکم نیشابوری ثبت شده است: «به خدا قسم رسول خدا مسموم شد و از دنیا رفت.»
همچنین در کتاب دیگری از عبدالله ابن مسعود نوشته شده: «اگر 9 مرتبه قسم بخورم که پیغمبر اکرم کشته شده برای من محبوبتر است از اینکه یک بار قسم بخورم که آن حضرت کشته نشده است.» او اعتقاد دارد که رسول خدا صلی الله علیه و آله مسموم و کشته شد. این مطلب نشان میدهد که در منابع اهل سنت هم مسموم شدن حضرت قطعی است.
نظر علمای شیعه درباره شهادت یا رحلت رسول خدا صلیالله علیه و آله چیست؟
در کتابهای شیعه هم به عنوان مثال شیخ مفید در کتاب المقنعه نوشته است: «پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روز دوشنبه در حالی که مسموم شده بود، از دنیا رفت.» همچنین در کتاب تحریر الاحکام شیخ طوسی هم عنوان شده: «رسول خدا در حالی که مسموم شده بود روز دوشنبه در مدینه از دنیا رفت.» از سوی دیگر علامه حلی هم این مسئله را تأیید میکند.
عامل شهادت که بود؟
در نتیجه هم در منابع شیعه و هم در منابع اهل سنت مسموم شدن حضرت عنوان شده است. اما آیا مشخص است چه کسی آن حضرت را مسموم کرد و به شهادت رساند؟
در مورد اینکه چه کسی ایشان را مسموم کرد، شک و تردید وجود دارد. اهل سنت اعتقاد دارند رسول خدا بر اثر سمی که در جنگ خیبر به ایشان داده شد، از دنیا رفت. این مطلب را از قول عایشه نقل میکند که حضرت در آخرین لحظات زندگی خود به عایشه فرمود: طعم و مزه آن سمی که در خیبر به من دادند هنوز در دهانم است و در اثر آن سم از دنیا میروم.
بررسی یک شبهه تاریخی
اما جنگ خیبر حدود چهار سال قبل از رحلت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله اتفاق افتاده است! چطور سمی که در آن زمان به ایشان خورانده شده، موجب رحلت حضرت شده است؟
در بعضی منابع نقل شده که در روز خیبر زنی یهودی تکه گوشتی را برای رسول خدا صلی الله علیه و آله آورد و ایشان با خوردن آن مسموم شد. هرچند این مطلب در بحارالانوار هم نوشته شده، اما در آن شک وجود دارد. چون از یک سو نقل شده پیامبر صلی الله علیه و آله آن گوشت را نخورد. از سوی دیگر همانطور که اشاره کردید این رویداد چهار سال پیش از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله اتفاق افتاد.
بنابراین به دلیل آن گوشت نمیتواند باشد. باید دوایی در دوران بیماری به حضرت خورانده باشند. جنگ خیبر سال هفتم اتفاق افتاد اما آن حضرت در ابتدای سال یازدهم از دنیا رفت. پس نزدیک به چهار سال فاصله وجود دارد و همین اشکال وارد میشود که چرا در طول این چهار سال رسول خدا هیچ وقت از آن سم ابراز ناراحتی نکرده است. بنابراین اصل موضوع مسموم کردن پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله مورد توافق شیعه و اهل سنت است، اما در مورد اینکه چه کسی حضرت را مسموم کرد اختلاف وجود دارد.
چرا این اندازه در تاریخ آدرسهای غلط وجود دارد؟ آن هم در مورد نوع وفات رسول خدا؟!
باید دقت شود که در مورد مسائل دیگری هم تردید داریم. چون در تاریخ دخل و تصرفهایی اتفاق افتاده و گاهی آدرسهای غلط عنوان شده است. به عنوان مثال در سال دوم هجری از سوی خداوند دستور رسید که «همه درها را به خانه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله ببندید مگر در خانه امام علی علیه السلام.» اما امروزه در بعضی منابع اهل سنت میبینیم که نوشته شده همه درها را ببندید مگر در خانه ابوبکر را!
ما در صحیح بخاری میخوانیم که از قول فردی مشخص نقل میکند که میگوید ما در دوران بیماری رسول خدا صلیالله علیه و آله یک دارو به او خوراندیم! یعنی به زور در دهانش ریختیم! در حالی که حضرت مدام اشاره میکرد که به من دوا ندهید، اما ما میگفتیم چون پیامبر بیمار است و فرد مریض اصولاً دوست ندارد دارو بخورد، ما این کار را با اجبار انجام دادیم. وقتی حضرت به هوش آمد به ما گفت اگر این دوا بود آن را به همه بدهید بخورند.
اگر این مطلب صحیح باشد، مشخص میکند که پیامبر میخواست اشاره کند چیزی که به من خوراندید، دوا نبود. همین مسئله شکی را برای ما به وجود میآورد که در زمان وفات رسول خدا صلی الله علیه و آله چیزی را به ایشان خوراندهاند. این موضوع در کتاب صحیح بخاری که یکی از معتبرترین کتابهای اهل سنت است، نوشته شده.
در میان روایتهای شیعه هم چنین نظری وجود دارد؟
در منابع شیعه برخورد میکنیم به این موضوع که نوشته شده به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در آخرین لحظات زندگی ایشان سم داده شد. امام حسن علیه السلام فرمودند: «هیچ یک از ما معصومین نیست مگر اینکه مسموم شده باشد یا مقتول.»
در هر حال پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در سن 63 سالگی از دنیا رفتند، در حالی که هنوز جوان بودند و برای تبلیغ اسلام وقت داشتند. اما گویا در تاریخ بنا بوده که ثبت کنند ایشان به مرگ طبیعی از دنیا رفته است!
انتهای پیام/
منبع : خبرگزاری تسنیم
پیام تبریک برخی نهادهای فرهنگی درباره موشکباران اسرائیل
برای «بیبدن» و مفهومی به نام تعارضات اجتماعی
اگر مقابل دشمن شل بگیریم مشکل حل می شود؟ + صوت
«بعد از رفتن» و «روایت ناتمام سیما» مسافر مسکو شدند
بیانیه انجمن سینمای جوانان درباره پاسخ پهپادی و موشکی ایران
آخرین وضعیت گوینده رادیو در بیمارستان
هنرمندان درباره «وعده صادق» چه نوشتند؟
نمایشهای کودک و ایرانی رونقبخش سالنهای دولتی
تکلیف سریال رضا شفیعیجم روشن شد
تولید فصل دوم «سرزمین شعر» با ایدههایی جدید و پختهتر
دیپلماسی میان ایران و تاجیکستان مبتنی بر عشق است
افزایش حقوق ایثارگران در سال ۱۴۰۳ چقدر خواهد بود؟
دیدگاه قرآن درباره توان یهودیان اسرائیل در برابر رقیب
یاسینی رکورددار کنسرت در سال ۱۴۰۲ / در مسیر همایون یا یگانه
صادرات نوشتافزار ایرانی کلید خورد
قانون عفاف و حجاب برای همه مردم لازمالاجرا شد
تلاطم در بازار ظهیرالاسلام/ قیمت کاغذ تحریر افزایش یافت
سهم ۴۹درصدی تمساح خونی از گیشه تعطیلات/ پرویزخان درجا زد
شاعرانی که خود را "عطار" جا زدند
«محفل» بدون سلبریتی با خلاقیت و یک شبِ صدمیلیونی!
مهرداد صدقی با "آبنبات لیمویی" به نمایشگاه میآید
عملیات اجرایی آمادهسازی نمایشگاه کتاب تهران آغاز شد
دژهای پوشالی یهود به دادشان نرسید
حمایت شاعران از "وعده صادق" ایران
گنبد آهنین چه میداند از صریر قیامت سجیل
جشن نیمه شعبان هیئت کجا برویم؟
شاعران به استقبال نیمه شعبان رفتند/ کاش، سَحر، خاک رهِ « مهدی موعود » شوم
بهترین دعاها در شب نیمه شعبان به روایت امام صادق (ع)
"پایان جنگ"، "عزل منتظری و بنیصدر" و "فوت احمد خمینی" موضوع گفتوگو با کارگردان "احمد"/ احمد آقا حتی یک «واو» به صحبتهای امام دست نزد!
ویکی موعود با ۴۰ هزار مقالۀ تخصصی راه اندازی شد