میرنیوز
مساجد را پایگاه فعالیت های انقلابی قرار داده بودیم
2021-02-02T15:16:35+03:30
به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله علی اکبر رشاد با اشاره به خاطرات شکل‌گیری تشکل‌ها و محافل مبارزان انقلابی در نقاط مختلف شهر تهران اظهار داشت: پیش از انقلاب اسلامی در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ مناطق شرق تهران بیش از غرب تهران از وجود روحانیون انقلابی بهره‌مند بود؛ به رغم اینکه غرب تهران مخصوصاً جنوب غرب، به لحاظ کمّی شمار روحانیون بیشتر از نقاط دیگر تهران بود؛ معدودی از آقایان در متن مبارزه بودند و از بین آقایانی که در غرب تهران بودند حاج شیخ رضا مطلبی که الان هم در قید حیات هستند، مسجد و مدرسه‌ای دارند و بسیار موفق هم هستند ایشان از جمله دوستانی بود که بازداشت شد و زندان تحمل کرد، از روحانیونی بود که در جنوب غرب تهران پای کار انقلاب بود.
در شمال غرب تهران هم یکی دو نفر از آقایان فعال بودند، بنده هم در کنار این آقایان فعالیت می‌کردم، البته تمرکز فعالیت‌های بنده بیشتر در غرب تهران بود به اعتبار اینکه محله ما به حساب می‌آمد، اما رفته رفته ارتباطات ما به شمال، شمال شرق و جنوب شرق تهران هم کشیده شد.
در نقاط مختلف تهران با گروه‌های متعددی از جوانان مرتبط بودیم؛ غرب تهران از خیابان ۱۳ آبان فعلی (۹ آبان سابق) تا نازی آباد، تا جوادیه، راه آهن، خزانه، اتابکی، خیابان قلعه مرغی، بریانک، تا محله طرشت و بالای میدان آزادی. در سمت شرق تهران هم خیابان شهید مدنی فعلی که آن موقع نظام آباد گفته می‌شد و سمت پیروزی، پایین‌تر سمت تیر دوقلو و پایین‌تر از آن میدان شوش، اینجاها هم گروه گروه جوان‌هایی بودند که فعالیت می‌کردند و من به مناسبت‌های مختلف با آنها جلسه داشتم و با برخی حتی جلسات منظم هفتگی داشتم.
غالباً پنج شنبه، جمعه یا شب جمعه از قم به تهران می‌آمدم و در قالب هیأت و جلسات تفسیر با ایشان در ارتباط بودیم. مباحث تفسیری، نهج‌البلاغه و … می‌گفتیم، منبر می‌رفتیم، سخنرانی می‌کردیم و فعالیت‌های دیگری بود. آرام آرام که شرایط مناسب‌تر می‌شد و اطلاعیه و بیانیه‌های حضرت امام (ره) می‌رسید بین آنها توزیع می‌کردیم با بعضی مراکز آن زمان امکاناتی فراهم شده بود اطلاعیه‌ها را به صورت استنسیل و فتوکپی تکثیر می‌کردیم چون امکانات امروزی پرینت و چاپ نبود! گروهی بود تحت عنوان فجر اسلامی که اطلاعیه‌ها را تکثیر می‌کردند، گاهی اطلاعیه‌ها را از افرادی می‌گرفتیم و به افراد دیگری می‌دادیم و بدین نحو توزیع می‌شد.
با طیف گسترده ای از جوانان در نقاط مختلف تهران مرتبط بودیم خیلی هم آن زمان ساده و بی امکانات و بدون تجهیزات فعالیت می‌کردیم و خیلی هم از این بابت خوشحال و راضی بودیم مثلاً اینکه در یک مسجد گمنام در انتهای یک کوچه بن بست، ده بیست نفر نوجوان و جوان را دور هم جمع می‌کردیم، انگار دنیا را به ما دادند، گرچه همینطور هم بود یعنی همین گروه‌های جوان تبدیل شدند به یک جبهه و همین قطرات بدل شد به یک سیل خروشان!
گاهی در بعضی مساجد رفته‌رفته منبرها و سخنرانی‌های شورانگیزی شروع شد. در مسجد اصغریه بیست متری جوادیه آن زمان، در مسجد سیدالشهدا خیابان فلاح که بعدها نام آن را به ابوذر تغییر دادیم، مسجد آقای مطلبی که بنام مسجد فلاح بود که از ملاکین و افراد با نفوذ و وکلای مجلس آن زمان بود و آن منطقه ملک او بود و یک مسجد کوچک هم آنجا ساخته بود، در مسجد بریانک که بعدها به مسجد المهدی نام‌گذاری شد، در مسجدی در محله طرشت مسجد موسی بن جعفر (ع). بعضی از مساجد را پایگاه فعالیت‌ها قرار داده بودیم، منبر می‌رفتیم و گاهی پیش می‌آمد که مورد تعقیب نیز قرار می‌گرفتیم و در این تعقیب و گریزها خاطرات جالبی پیش می‌آمد؛
مثلاً فرض کنید در مسجدی منبر می‌رفتیم شب اول صحبت می‌کردیم شب دوم مأمورین مطلع می‌شدند به آنجا می‌آمدند. حضور پیدا می‌کردند، کنترل می‌کردند و منتظر بودند که ما بیاییم؛ یک مرتبه می‌دیدند بالای منبر هستیم ولی متوجه نبودند که ما مثلاً پشت وانت که با یک برزنت هم پوشیده شده بود آمدیم و از درب زنانه وارد شده و یاالله یااللّه گویان بالای منبر رفتیم. گاهی منتظر بودند تا از منبر پایین آمدیم ما را دستگیر کنند یک مرتبه آخر منبر روضه بود و چراغ‌ها خاموش می‌شد با لباس شخصی بیرون می‌زدیم و اینها متحیر بودند که کجا رفت!
یا گاهی وقتی از مسجد خارج می‌شدیم ما را تعقیب می‌کردند، خوب آن مناطق محله ما بود و کوچه خیابان‌ها را می‌شناختیم مثلاً از یک خیابان باریک که می‌خواستیم عبور کنیم و یکی دو ماشین بودیم ماشین پشت سری به عمد خراب می‌شد، می‌ایستاد و ترافیک می‌شد مأمورین گیر می‌افتادند و دوستان ما را فراری می‌دادند!
ایام خوب و روزگار خوشی بود، بعدها همین جوانان در نهادهای انقلاب وارد شدند بسیاری از آنها شهید شدند و بسیاری هم در سپاه، در کمیته انقلاب اسلامی، کمیته امداد، بنیاد مستضعفان و بیشتر و مخصوصاً در جهاد سازندگی آن زمان وارد شدند و خیلی مؤثر بودند. بعضی از آنها هم به موقعیت‌هایی رسیدند و مسئولیت‌های عمده‌ای در کشور برعهده گرفتند؛ غالباً یا شهید شدند یا جانبازند و همچنان پای کار انقلاب باقی مانده اند؛ البته کسانی هم بین اینها انگشت شمار راه گم کرده اند که امیدواریم خداوند آنها را هدایت کند!
منبع : خبرگزاری مهر
کلمات کلیدی : میرنیوز آیت الله رشاد انقلاب اسلامی ایران پیروزی انقلاب اسلامی کمیته انقلاب اسلامی قم نهج البلاغه انقلاب
اشتراک گذاری :
آخرین اخبار فرهنگی
آیا آمارهای فروش غیر رسمی در نمایشگاه کتاب واقعی است؟
«مرد ابدی» در کمتر از یک هفته پس از انتشار به چاپ دوم رسید
یکی از راهکارهای امام رضا (ع) برای جذب مردم به دین
روایت‌هایی از کرامات «فاطمه شهر قم»
معتمدی: ذائقه سازی هنری را با کاشان می‌توان آغاز کرد
هشتمین جشنواره ملی تئاتر ایثار برگزیدگان خود را معرفی کرد
چند نکته به‌بهانه ساخت سریالی درباره شهید طهرانی‌مقدم
۳ ناشر کودک بیشترین آمار فروش را به خود اختصاص دادند
بسته پیشنهادی متوقف شد؟/ ادامه بدقولی‌های کنداکتوری تلویزیون
عرب‌زبان‌ها کدام یک از سریال‌های ایرانی را بیشتر می‌بینند؟
اجرای سمفونی فلک الافلاک در روز ملی لرستان
در ایستگاه پایانی جشنواره رادیو پژواک چه گذشت؟
بازگشت علمی و فرهنگی به ریل اصلی پس از پرداخت بدهی‌ها
سونامی ترجمه بخش کودک نمایشگاه کتاب تهران را با خود برد
عادت مخصوص «حاج قاسم» در عملیات های دفاع مقدس
رسانه‌ها حق ندارند مردم را نسبت به آینده ناامید کنند
تقابل فرضیات علمی ساحت قرآن را دچار خدشه نمی‌کند
نقدها و نظرهای رهبر انقلاب درباره رمان‌های خارجی در راه
ادامه سریال بدقولی‌های کنداکتوری این بار با یک سریال تکراری!
نمایشگاه کتاب تهران چقدر موفق بود؟
پیام تبریک برخی نهادهای فرهنگی درباره موشک‌باران اسرائیل
برای «بی‌بدن» و مفهومی به نام تعارضات اجتماعی
اگر مقابل دشمن شل بگیریم مشکل حل می شود؟ + صوت
«بعد از رفتن» و «روایت ناتمام سیما» مسافر مسکو شدند
بیانیه انجمن سینمای جوانان درباره پاسخ پهپادی و موشکی ایران
آخرین وضعیت گوینده رادیو در بیمارستان
هنرمندان درباره «وعده صادق» چه نوشتند؟
نمایش‌های کودک و ایرانی رونق‌بخش سالن‌های دولتی
تکلیف سریال رضا شفیعی‌جم روشن شد
تولید فصل دوم «سرزمین شعر» با ایده‌هایی جدید و پخته‌تر
