میرنیوز
به گزارش خبرگزاری مهر، عبدالباری عطوان در مطلبی در رای الیوم با اشاره به موضعگیری یائیر لاپید وزیر خارجه رژیم صهیونیستی علیه الجزایر و ابراز نگرانی بابت نقش آن در منطقه و نزدیک شدن آن به ایران، آورده است: این نهایت بیشرمی است که وزیر صهیونیست از الجزایر میخواهد که مواضع خود را آنگونه که باب میل تلآویو است، ترسیم کند. گویا که الجزایر مستعمره اسرائیل است که از راه دور از تلآویو آنرا اداره کند.
وی مینویسد: الجزایر اگر به ایران که تهدیدی موجودیتی برای رژیم صهیونیستی نزدیک نشود به که نزدیک شود؟ آنچه سبب خشم وزیر خارجه رژیم صهیونیستی و کابینه این رژیم از الجزایر شده است و سبب شده که آنرا در فهرست اهداف توطئههای سیاسی و نظامی خود قرار دهند به چند دلیل است؛
نخست، خروج الجزایر از حال ناکامی که طی بیست سال گذشته با آن روبرو بود و به دست آوردن عافیت خود و ایفای نقش در منطقه خاورمیانه و قاره آفریقا.
دوم، رهبری کمپین دیپلماتیک برای لغو عضویت ناظر رژیم صهیونیستی در اتحادیه آفریقا و تلاش الجزایر برای بیرون انداختن آن از قاره آفریقا و موفقیت زیادی که در این زمینه به دست آورده است و ۱۴ کشور هم به تلاشهای الجزایر ملحق شدهاند که از جمله آنها آفریقای جنوبی است.
سوم، اصرار الجزایر بر بازگشت سوریه به اتحادیه عرب و مشارکت آن در نشست سران عرب آتی که احتمالاً در الجزایر طی ماههای آینده برگزار خواهد شد.
چهارم، ارتش قوی الجزایر که مجهز به سلاحهای مدرن است مانند جنگندههای سوخو و سامانه اس ۴۰۰ روسی و قرار گرفتن الجزایر در کنار مقاومت فلسطین علیه اشغالگران است.
پنجم، سرو سامان گرفتن اوضاع داخلی الجزایر.
ششم، مقاومت در برابر همه فتنههای داخلی و طایفهای و نژادی و وحدت ملی آن.
عطوان در ادامه مینویسد: آنچه وزیر اسرائیلی درک نمیکند این است که الجزایر در محور مقاومت بوده و هیچگاه آن را ترک نکرده است و این گزینه درستی است زیرا این محور پیروزیهای بزرگی در غزه و جنوب لبنان و در یمن علیه ائتلاف اسرائیلی و آمریکایی به دست آورده است.
وی تاکید کرد: اسرائیل از بیم راکتهای مقاومت به خود می لرزد و جنگندههای آن اراضی خالی را در جنوب لبنان و غزه هدف قرار میدهد که مبادا واکنش کوبندهای انجام شود و به طور آشکار به شکست گنبد آهنین خود اذعان میکند و در هر دور از درگیری به آمریکا برای آتش بس روی میآورد.
عطوان مینویسد: خطرناکتر از آن این است که آمریکا حامی اول اسرائیل در حال حاضر متحمل شکست بزرگی در افغانستان به دست طالبان شده است و با ۳۵۰۰ کشته و بیست هزار زخمی و هزینه تریلیون دلاری میگریزد تا حادثه شکست ویتنام تکرار شود. آمریکا اکنون در حال ترک ایتام خود در افغانستان به ویژه دولت اشرف غنی و بیش از ۳۰۰ هزار نفر از ارتش آن است؛ ارتشی که آمریکا ۱۶۰ میلیارد دلار برای آموزش آن هزینه کرد و اکنون همانند خانه عنکبوت در حال فروپاشی است. آمریکا امروز در افغانستان و فردا در عراق و پس فردا در سوریه متحمل شکست خواهد شد. رژیم صهیونیستی و تمام هم پیمانان آمریکا در منطقه باید به خود بیایند.
منبع : خبرگزاری مهر
حمله لفظی ترامپ به قاضی پرونده پرداخت حق السکوت
اشغالگران صهیونیستی آوارگان فلسطینی را هدف قرار دادند
واکنش مقام وزارت خارجه حکومت طالبان به عملیات «وعده صادق»
ایران برای صیانت از منافع مشروع تردید به خود راه نخواهد داد
چند پیام مهم عملیات «وعده صادق» از نگاه تحلیلگر عربی
احضار سفرای انگلیس، آلمان و فرانسه به وزارت خارجه
یمن: عملیات ایران قانونی و مطابق با قوانین بینالمللی است
روسیه خواستار خویشتنداری در منطقه شد
هشدار سفیر ایران در لبنان به رژیم اسرائیل و حامیانش
امارات: نگرانیم؛ خویشتندار باشید
واکنش شورای همکاری به عملیات تلافیجویانه ایران ضد اسرائیل
ایران در استفاده از حق ذاتی خود برای دفاع دریغ نخواهد کرد
روز ۱۹۱ طوفان الاقصی|شب آرام غزه در شب عملیات ایران
بررسی لایحه بودجه حمایتی از اسرائیل در کنگره آمریکا
اردن: توقف جنگ غزه و پایان اشغالگری تنها راه مهار تنشهاست
واکنش عمان به عملیات تلافیجویانه ایران علیه اسرائیل
«مشاهد حسین»: پاکستان و کشورهای اسلامی کنار ایران بایستند
جایگاه ایران با حمله به اسرائیل هزاربرابر قویتر میشود
ایبیسی: ایران بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ پهپاد شلیک کرد
سخنگوی ارتش اسرائیل: ایران حمله وسیعی انجام داد
انبیسی: آمریکا از حمله اسرائیل به کنسولگری ایران پشیمان شد
ادعای دفتر نتانیاهو درباره پاسخ منفی حماس به میانجیها
اسرائیل دست به دامان شورای امنیت شد
پاسخ تنبیهی ایران علیه اسرائیل تیتر اول رسانههای غربی
واکنش رسانههای عبریزبان به عملیات «وعدالصادق»
بلینکن: به دنبال تشدید تنش نیستیم
واکنش چین به حمله نظامی ایران به رژیم صهیونیستی
بایدن: حملات ایران به تأسیسات نظامی اسرائیل بیسابقه بود!
بازتاب عملیات ایران علیه رژیم اسرائیل در رسانههای عربی
تحولات اوکراین| آیا پایان کار کییف نزدیک است؟