میرنیوز
خانه تئاتر؛ نهادی سیاسی یا اپوزوسیونی فرهنگی؟!/ دمیدن در آتش فتنه رسانه‌های خارجی
2020-01-21T10:21:59+03:30
به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، حادثه هواپیمای 725 اوکراین و شهادت جمع زیادی از مردم عزیز کشورمان و جمعی از دیگر کشورها، پس از روزهای سخت شهادت سردار شهید قاسم سلیمانی، شرایط پیچیده‌ای را در کشور ایجاد کرد، از سوی دیگر اما همه این مسائل اتحاد و همدلی مردم با یکدیگر را نیز افزایش داد. اما در این بین و در جامعه هنری جامعه هنری به سوی دو قطبی شدن سوق پیدا کرد.
عده‌ای که به بهانه‌های واهی شروع به ایجاد شکاف کرده و در این بین به تحریم جشنواره‌های فجر دست زدند و در آتش فتنه رسانه‌های خارجی دمیدند. در این بین شاهد بودیم که بسیاری از هنرمندان جشنواره تئاتر فجر را تحریم کرده به طوریکه نگرانی‌های زیادی برای مسئولان هنرهای نمایشی و جشنواره تئاتر فجر ایجاد کردند.
رویکردی که اداره کل هنرهای نمایشی و مدیریت جشنواره تئاتر فجر در این روزها اتخاذ کردند، همراهی و همدلی با هنرمندان برای بازگرداندن آنها به جشنواره بود اما این رویکرد نه تنها جواب نداد که خیلی از آنها را در واکنش به صحبت‌های قطب مخالفشان، جری‌تر نیز ساخت.
یکی از نهادهایی که این روزها در آتش این جریانات به همراهی هنرمندان تحریم کننده جشنواره فجر دمید، موسسه چند منظوره خانه تئاتر بود. خانه تئاتر در روزهای ابتدایی که برخی جریاناتی را در راستای ایجاد شکاف در بین اهالی تئاتر به راه انداخته بودند، بیانیه ای صادر کرد و در این بیانیه عنوان کرد که «چه غفلت و زیانی بود آن‌زمان که فرمانِ آتش داده شد. امروز خانواده بزرگِ تئاتر نیز در کنارِ خانواده‌های ایرانیان و غیر ایرانیانِ این فاجعه عظیم، سوگوار است.
از دادارِ پاک برای همگان شکیبایی آرزومندیم. باشد که احساسِ مسئولیتِ مسئولان، مانعِ تکرارِ چنین خطاهای جبران‌ناپذیر از سوی مجریانِ امر در آینده گردد...باشد که دروغ و خشکسالی از این سرزمین رخت بربندد و مسئولان خود را پاسخگو در برابرِ گفتار و کردارِ خویش بدانند. باشد که شعارِ «زنده‌باد» جایگزینِ شعارِ منحوسِ «مرده‌باد» گردد تا این نحوستِ مرگ از سرزمین‌مان دور شود؛ شاید که آرامش یابیم.»
اما بیانیه دوم خانه تئاتر یک شنبه، 29 دی ماه یعنی دو روز پیش بدین مضمون منتشر شد: «این سال‌ها و ماه‌ها اتفاقاتِ بی‌شماری مردمِ صبورمان را کم طاقت کرده است. اشتباهاتِ برخی از مسؤلان نیز متأسفانه حس و جوی از کم‌اعتمادی ایجاد کرده که بایسته است دولت و ملت از راهِ گفتگو و راستی از این موانعِ سخت عبور کنند.
اگر امروز عزیزانی از خانواده تئاتر به نشانه اعتراض از شرکت در جشنواره بین‌المللیِ تئاتر منصرف شده‌اند، باید این اعتراضِ مدنی را برکت قلمداد کرد نه با واژگانی نظیرِ خودی و غیرخودی، یا اغتشاش و به هم زدنِ نظمِ جامعه بر طبلِ اشتباهات گذشته بکوبیم. اگر هنرمندان به شکلِ مسالمت‌آمیز مطالبات‌شان را مطرح نکنند، با کدام امید در عرصه فرهنگ، ادب و هنر به خلقِ آثار بپردازند؟ هنرمندانِ تئاتر که از جمله حقوق اولیه‌شان یعنی امنیت و آرامشِ شغلی، آزادی بیان و تشخصِ فردی و جمعی‌شان در تمام این سال‌ها نادیده گرفته شده، چگونه باید بگویند که هستند و وجود دارند؟ آیا رواست دردِ مشترک‌شان را در کنارِ مردم به گوش مسؤلان نرسانند؟ آیا مسؤلان خود را تافته جدا بافته‌ای می‌دانند که فقط انتظارِ کرنش از همگان دارند؟
این بدعت هراسناک است که به جای جذبِ حداکثری به دفعِ آنان بیاندیشیم. این بزرگان و جوانان، فرزندانِ راستینِ این آب و خاکند. هیچ‌کس حق نداشته و ندارد بنابر خواسته جناحی یا سیاسی، ایران را متعلق به قشرِ خاصی قلمداد کند. بی‌شک چه آنان که در جشنواره حضور دارند و چه آنان که بنابر تصمیمِ خویش در این لحظه توانِ همراهی در این اتفاقِ هنری را ندارند برای ما عزیز و قابلِ دفاع هستند. در صداقت و شرافتِ آنها شک نکنیم که خسرانِ نبودشان آینده را ترسناک جلوه خواهد داد.
جشنواره بین‌المللی تئاتر، همه شکوهِ تئاترِ ما نیست؛ روزها و شب‌های ما با وجودِ گونه‌گونگیِ اندیشه‌ها و نگاه‌ها زیباست. لطفاً این جشنواره و اتفاقاتِ آن را سیاسی نکنیم. از فضای تهدید و ارعاب جز ناامیدی و مرگ چیزی دیگر نمی‌زاید. بیاییم به گشایش و مهربانی فکر کنیم. ما همه فرزندان ایران هستیم.خانه تئاتر از مسؤلان می‌خواهد از برخوردهای احساسی و عجولانه با تهدیدهایی نظیر ممنوعیتِ کاری و حرفه‌ای برای هنرمندانِ معترض دوری کرده و اجازه دهند اعتراض‌های مدنی شکل و راهِ خود را ادامه دهند تا در آینده شاهد جامعه‌ای آرام و عاری از خشونت باشیم. »
شهرام گیل آبادی مدیرعامل فعلی خانه تئاتر است. وی که از مدیران صدا و سیما و مسئولان سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران بود، امسال نمایش عاشقانه های خیابان را به صحنه برد و حواشی زیادی را نیز برای خود و اداره کل هنرهای نمایشی ایجاد کرد. درحالی که انتظار می‌رود مسئولی که زمانی در شهرداری تهران فعالیت میکرده این روزها نیز در کنار اداره کل هنرهای نمایش به آرامش بیشتر در تئاتر کشور کمک کند نه اینکه مدام آتش زیر خاکستر را بیشتر کند.
خانه تئاتر در نامه دوم خود همه را به آرامش دعوت میکند اما خودش با تأیید تحریم جشنواره توسط هنرمندان در جهت مخالفی حرکت میکند
با وجود اینکه انتظار می‌رود نسبت به نوع ارتباطی که شهرام کرمی مدیرکل هنرهای نمایشی در مدت مدیریتش با خانه تئاتر برقرار کرده، شهرام گیل آبادی احساس نزدیکی بیشتری با اداره کل هنرهای نمایشی داشته باشد اما در این جریان شاهد هستیم که چنین چیزی صحت ندارد و خانه تئاتر علی رغم همه خنثی بودن در سایر فعالیت‌های تئاتری، در این جریان نیز تلاش میکند از آب گل آلود برای خود ماهی بگیرد و در واقع خود را در کنار هنرمندان قرار دهد، هنرمندانی که خیلی از آنها شاید خانه تئاتر را به عنوان نهاد تأثیرگذار تئاتری اصلا قبول نداشته باشند.
نکته دیگر این است که خانه تئاتر در نامه دوم خود تأکید میکند که همه به آرامش دعوت شوند و با گفت وگو مسائل را حل کنند یعنی کاری که نادر برهانی مرند و شهرام کرمی در این روزها انجام داده اند، اما در ادامه نامه بر تحریم هنرمندان در جشنواره فجر صحه میگذارد و این کار را تأیید میکند. خانه تئاتر اگر به دنبال حل و فصل مسائل با گفت وگو است چطور میتواند تحریم جشنواره توسط هنرمندان را تأیید کند، آن هم در حالیکه در سال های اخیر و در کارنامه اش فعالیت خاصی برای بهبود شرایط بسیاری از همین هنرمندان انجام نداده است.
آیا امروز زمان آن فرا نرسیده که خانه تئاتر از قالب یک اپوزوسیون صرف خارج شده و برای رفع و رجوع مشکلات هنرمندان گام کارساز و فعالانه بردارد و به جای بیانیه صادر کردن ها به رفع مشکلات هنرمندان در چارچوب اساسنامه فعالیت خود بپردازد ؟!
انتهای پیام/
منبع : خبرگزاری فارس
کلمات کلیدی : میرنیوز تئاتر فجر خانه تئاتر تئاتر بیانیه مرگ ایران
اشتراک گذاری :
آخرین اخبار هنری
«بی سر و صدا» ساخته شد/ رونمایی از نخستین تصویر پیمان معادی
میزبانی تئاتر شهر و برج آزادی از چند نمایش جشنواره آیینی و سنتی
استارت کنسرت های پاپ زده شد/ میزبانی سه خواننده از آذری‌ها
زنانی که فرار نکردند و شهید شدند/ مدافعانی که نترسیدند
دست افشانی رادیو صبا در آستانه عید ولایت
تام هنکس دوباره به فضا می‌رود/ همکاری در یک نمایشگاه فضایی
ناگفته‌های جنگ در «آرزم» روایت می‌شود/ پرداختن به یک شبهه ۱۰۰ ساله
سینمای رسول ملاقلی‌پور واکاوی می‌شود
از همکاری با کیارستمی تا تجربه «سرهنگ ثریا»/ استعدادهایی که کشف شد
۶۱۵ مستند ایرانی متقاضی حضور در «سینماحقیقت» شد
فراخوان صندوق اعتباری هنر برای اعضای متقاضی مسکن
گزارش آماری نمایش‌های تماشاخانه ایرانشهر اعلام شد
شایعه بازسازی «راننده تاکسی» برای تبلیغ تاکسی آنلاین رد شد
میزبانی جشنواره «مروارید جاده ابریشم» از سینمای ایران
صدای رضا کیانیان «کمدی گمنام» را روایت میکند
قدردانی از یک عمر فعالیت هنری بهزاد فراهانی در مراسم حافظ
مستند «استوار ساقی» ساخته شد/ قصه زندان‌بان مشهور زندان قزل‌قلعه
بررسی تاثیر سینمای ژاپن بر موج نو سینمای ایران در جایزه عکس ۵
«بچه زرنگ» به سینماها می‌آید/ رازهای جنگل اسرارآمیز
معرفی راه‌یافتگان بخش عکس سومین دوره جشنواره «مادر»
پوستر «هتل» رونمایی شد/ «کی بهشت رو ول می‌کنه بره جهنم!؟»
بازگشت به تئاتر با «بنگاه تئاترال»/ در تدارک اجرایی ۲ نفره
فصل اول «ایلستان» تولید شد/ نگاهی به زندگی عشایر ایران
«هایپاور» را با «منصور» مقایسه نکنید!/ انهدام ۸۷ هواپیما در ۲۰ روز
کنداکتور شبکه امید دفاع مقدسی شد/ پخش «مرحمت» و «صیاد دل‌ها»
انجمن اعتصابی نویسندگان هالیوود با تهیه کنندگان به توافق رسید
صلاح نمی‌دانم درباره بودجه صحبت کنم/ حضور شکنر و کارلسن در جشنواره
جزییات جشنواره موسیقی صدا و سیما اعلام شد/ پیش‌تولید سریال‌های جدید
کدام هنرمندان تسهیلات رایگان بیمه تکمیلی را دریافت می‌کنند؟
بنیاد ملی کتاب درو بریمور را کنار گذاشت/حمایت از اعتصاب نویسندگان
