میرنیوز
جواد نعیمی نویسنده مجموعه 14 جلدی قصههای زندگانی چهارده معصوم (ع) است. وی در این کتاب به زندگی چهارده معصوم می پردازد و ادوار مختلف زندگانی آن بزرگواران را از بدو تولد تا پایان عمر با نثر داستانی بیان میکند. این مجموعه شامل داستانکهایی با موضوعاتی نظیر ارتباط معصوم با مردم، حاکمان، دوستان و دشمنان است که توسط «به نشر» چاپ شده است. یکی از جلدهای این مجموعه با نام «امام جواد علیه السلام» است. حال در گفت و گو با وی که دارنده گواهینامه ی درجه 2 هنری در زمینهی ادبیات داستانی و خادم برگزیده ی فرهنگ رضوی است، درباره ضرورت بررسی سبک و سیره اهل بیت وحی علیهم السلام صحبت کردیم.
نعیمی می گوید امامان معصومان علیهم السلام همچون شاخه های درخت نورند. زندگانی و سبک و شیوه ی اندیشه و رفتارشان رنگ خدایی دارد و آنان هدایت گران مردم به سوی راه روشن و رستگاری اند. کردار و گفتار ایشان و منظومه فکری این بزرگواران همگی در راستای گرایش های توحیدی و معنویت نمود می یابد.
احترام متقابل امام رضا و امام جواد (ع)
وی با اشاره به برخی ویژگی های رفتاری امام جواد علیه السلام گفت: یکی از این ویژگی ها، مسأله احترام متقابل با پدر بزرگوارشان است. امام رضا علیه السلام به فرزندش امام جواد بسیار احترام می گذاشت، چنان که او را روی زانوی خویش می نشاند و درباره اش با دیگران سخن می گفت. ابو یحیی صنعانی می گوید نزد امام رضا علیه السلام بودیم که پسرش امام جواد علیه السلام را در حالی که هنوز کوچک بود نزد ایشان آوردند. امام رضا علیه السلام فرمود: این مولودی است که کسی پر برکت تر از او برای شیعیان به دنیا نیامده است.
روش برخورد صحیح با خانواده را باید به کودک آموزش داد
نعیمی افزود: همچنین ایشان در میان مردم، امام جواد علیه اسلام را به اسم صدا نمی زد، بلکه با کنیه ابا جعفر از او یاد می کرد. این مسئله گویای آن است که والدین باید به فرزندان خود شخصیت دهند و از همان ابتدای کودکی روش برخورد صحیح با خانواده را آموزش دهند تا آنها در طول زندگانی شان از ثواب وافر احسان به والدین بهره مند شوند. متقابلاً امام جواد علیه اسلام، احترام ویژه ای برای پدر قائل بود، چنان که وقتی امام رضا علیه السلام برای رفتن به خراسان با کعبه وداع می کرد و امام جواد علیه السلام همراه ایشان بود، پس از طواف در کنار حجر الاسود نشسته بود و از آن جا دور نمی شد. امام رضا علیه السلام نزد فرزندش رفت و به او فرمود: عزیزم برخیز. امام جواد پاسخ داد: دلم نمی آید. امام رضا پرسید چرا؟ گفت: آخر چگونه از اینجا بروم، در حالی که می دیدم مثل کسی که دیگر به سوی کعبه باز نمی گردد با آن وداع می کردید. امام رضا علیه السلام باز تأکید فرمود بر خیز عزیزم. آن گاه امام جواد علیه السلام از جا برخاست.
خدا مرا برای بازی نیافریده است
وی با اشاره به اینکه امام جواد علیه السلام همچون پدر و نیاکان بزرگوارش نگاهی عمیق و معنوی به زندگی و آفرینش داشت، گفت: یکی از راویان می گوید هنگام کودکی آن حضرت، من به سفر سمرقند رفتم و در بازگشت وقتی نزد ایشان رفتم، دیدم گروهی آنجا پرسش هایی را مطرح می کنند و امام پاسخ می دهد. با خودم گفتم: خوب است یکی از اسباب بازی هایی را که خریده ام، برایشان بدهم . وقتی دور و بر حضرت جواد علیه السلام خلوت تر شد، پیش رفتم و هدیه ام را به ایشان دادم. امام جواد علیه السلام بدون آن که توجهی به اسباب بازی بکند، رو به من کرد و گفت: ای مرد، خدا مرا برای بازی نیافریده است. با خجالت و پشیمانی، اسباب بازی را برداشتم و با شرمساری گفتم جسارت مرا ببخشید. امام جواد علیه اسلام با لحنی سرشار از مهربانی فرمود: باشد، تو را بخشیدم. خداوند همه ما را ببخشد.
این فعال ادبیات داستانی درباره برخی شاخصه های اخلاقی و چگونگی برخورد امام جواد علیه السلام با دیگران گفت: امربه معروف و نهی از منکر، جایگاه والا و ویژه ای در سبک زندگی دینی دارد. به همین جهت، امام جواد علیه السلام نیز مانند دیگر معصومان از این ویژگی برخوردار بود، چنان که وقتی مأمون مرد آوازخوانی را مأمور کرد تا امام جواد علیه السلام را سرگرم امور دنیوی کند، امام نخست هیچ توجهی به کارهای او نکرد. آن گاه بر سرش فریاد کشید که از خدا بترس ای مرد ریش بلند.
در عین شجاعت باید کیاست داشت
نعیمی درباره شیوه سخن گفتن و برخورد با مخالفان گفت: امام جواد علیه السلام به ما آموخت که در عین شجاعت باید کیاست داشت و در مواقع لازم تقیه کرد. این نوع از سلوک رفتاری را سایر اهل بیت علیهم السلام به ویژه در قبال حاکمان جور زمانه شان داشتند. یک بار هنگامی که امام جواد علیه السلام با چند کودک دیگر در میان راه مشغول جست و خیز بودند، مأمون که برای رفتن شکار از آنجا می گذشت، بچه ها را دید که به سرعت پا به فرار گذاشتند، اما تنها یکی از آنها بدون هیچ ترس و واهمه ای همان جا ماند و در کناری ایستاد. وقتی مأمون دهانه اسبش را کشید و به سوی او رفت، از وی پرسید: چرا مثل هم بازی هایت فرار نکردی ؟ امام با آرامش پاسخ داد چون نه راه را بر کسی تنگ کرده ام نه گناهی انجام داده ام که بترسم. بعد برای اینکه فضا را تلطیف کنند، فرمود «تازه گمان هم نمی کردم خلیفه به آدم بی گناه آزاری برساند.» مأمون پرسید: ببینم نامت چیست؟ کودک پاسخ داد : محمد. مأمون پرسید فرزند چه کسی هستی؟ گفت: فرزند علی بن موسی الرضا که بر او درود خدا باد. مأمون سری تکان داد، بعد راهش را گرفت و رفت.
این پژوهشگر دینی افزود: نقل است پارچه هایی را از شهری برای امام جواد علیه السلام می آوردند. در بین راه، در دزدها هجوم آورده و پارچه ها را دزدیدند. وقتی مسئول خرید، امام را از این موضوع آگاه کرد. امام جواد علیه السلام برایش نوشت جان ها و دل های ما از بخشش های الهی است و او اینها را به عاریت به ما سپرده تا آنجا که از آن ها بهره مند شویم. خرسند و شادمانیم. آنچه را هم که برند ، پاداش و ثواب آخرت ما به شمار می رود. پس هر که بی صبری و بی قراری اش بر شکیبایی اش غالب شود، اجرش ضایع شده و پناه بر خدا که چنین شود.
رفع نیاز نیازمندان و آگاهی به ضمیر باطنی افراد
وی در زمینه رفع نیاز نیازمندان در سیره امام جواد علیه السلام گفت: در زمینه رفع نیاز دیگران و مددرسانی به گرفتاران امام جواد علیه السلام اهتمام ویژه ای داشت؛ مثلاً ساربانی بی کار شده و به دنبال کار می گشت. به ابو هاشم که می خواست به دیدن امام جواد علیه السلام برود، گفت: از ایشان بخواه تا مرا هم به کاری بگمارد. ابوهاشم می گوید هنگامی که به محضر امام رفتم، چون آن حضرت مشغول خوردن غذا بود، نتوانستم خواسته ی ساربان را مطرح کنم. اما امام جواد علیه السلام پس از آن که مرا به خوردن غذا فراخواند، بدون آن که من حرفی زده باشم، غلام خود را صدا زد و به او فرمود: ساربانی را که ابوهاشم با خودش آورده، برای کارکردن نزد خودت نگه دار.
چرا از روی نادانی فتوا دادی؟
این پژوهشگر حوزه ادبیات دینی گفت: برخوردهای منطقی و درست و بهنگام امام جواد در این ماجرا نیز به خوبی دیده می شود که وقتی یک نفر از عبدالله عموی امام جواد علیه السلام پرسشی کرد و او از سر نادانی یک پاسخی به پرسشگر داد، امام جواد علیه السلام رو به او کرد و فرمود: ای عمو، از خدا بترس، پرهیزگار باش، تا در قیامت از تو نپرسند چرا از روی نادانی و نا آگاهی فتوا دادی
نعیمی در پایان گفت: به طور کلی زندگانی و شیوه های اخلاقی رفتاری امام جواد علیه السلام تداوم راه و خط پدرش بود و گام هایی که بر می داشت، برای حفظ و گسترش حق و مبارزه با باطلها و پلیدیها، بخشایش گری و دانش آن بزرگوار نیز زبان زد همگان است. آن بزرگوار در مدینه شخصیت ها و افراد بزرگی را پرورش داد و تربیت کرد که از جمله آن ها می توان به فضل بن شاذان، حضرت عبدالعظیم حسنی، ابوتمام، محمدبن ابی عمیر، احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی، علی بن مهزیار و بزرگان دیگری که هر کدام چراغ فروزان دانش و دین و هدایت گری بودند، اشاره کرد.
انتهای پیام/
منبع : خبرگزاری تسنیم
بسیج نقش مهمی در اعتلای کشور دارد
امام جمعه دیر: حل مشکل گرانی ها در اولویت دولت باشد
حمایت ایران از مقاومت نشأت گرفته از تفکر بسیجی است
برنامه صلح آمیز هسته ای ایران با قدرت ادامه خواهد داشت
وتو پیشنویس آتشبس در غزه دفاع رسمی از نسل کشی است
مردم و مومنان نقش ویژه ای در مملکت داری پیامبر(ص) داشتند
مسائلی مانند فیلترینگ و انتصابات سؤالبرانگیز اولویت نظام نیست
جبهه مقاومت منسجمتر در برابر دشمن ایستاده است
بهبود وضعیت اقتصاد اولویت دولت چهاردهم باشد/ توجه به معیشت مردم
امامجمعه شهر سگزاباد: اولویت دولت باید معیشت مردم باشد
اقدامات دشمنان خیال باطل است
اقدام قاطع دولت در ارتقای ظرفیت سانتریفیوژها ارزشمند است
بسیج زنجیره طلایی ایستادگی است/ تعیین سرنوشت جنگ با حضور مردم
رفع فیلترینگ مسئله اصلی کشور نیست/ دولت فکری به حال اقتصاد کند
فرهنگ فاطمی و بسیج ارکان تحقق جامعه هستند
اخلاص بسیجیان عامل موفقیت آنها است
رای دادگاه لاهه ننگی بر پیشانی اسرائیل جنایتکار است
گفتمان مقاومت در همه دنیا گسترش پیدا کرده است
مسئولان تمرکز خود را در بهبود وضعیت معیشتی مردم بگذارند
انقلابی بودن ویژگی ممتاز بسیج است
هر کسی با تلاش شبانهروزی مشکلی از مردم را برطرف کند بسیجی است
دشمن با حضور بسیج عقبنشینی میکند
تصویب قطعنامه ضدایرانی در سازمان ملل رسوایی بزرگی برای آنها است
تبعیت از اوامر ولی فقیه یکی از دلایل فائق آمدن بر مشکلات است
دستور دستگیری سران رژیم صهیونیستی شکست مفتضحانه آنهاست
دولت بر رفع مسائل معیشتی و اقتصادی مردم تمرکز کند
حق جوانان بومی استان بوشهر برای اشتغال محقق شود
رمز پیروزی و بقای جمهوری اسلامی «بسیج» است
ترویج تفکر بسیجی لازمه برونرفت از مشکلات است
امروز در شرایط جنگ ترکیبی سختی قرار داریم